Czy cukrzycę typu 1 się ma czy choruje się na nią?
Cukrzyca typu 1 daje o sobie znać w momencie, kiedy w organizmie następuje niedobór lub brak hormonu zwanego insuliną, wytwarzanego przez komórki β wysp Langerhansa znajdujące się w trzustce. Na skutek tego pojawia się zaburzenie przemiany materii, które nie pozwala organizmowi odpowiednio zużytkować cukru czyli głównego źródła energii. Z tego powodu następuje wzrost poziomu cukru we krwi ponad normę, co z kolei prowadzi do uszkodzenia wielu narządów, przede wszystkim nerek, oczu i serca.
Insulina została odkryta w 1922 roku przez kanadyjskich naukowców, którzy rok później za to odkrycie otrzymali Nagrodę Nobla. Od 1982 roku jest stosowana jako lek u osób z cukrzycą typu 1.
Czy cukrzycę typu 1 można więc nazwać chorobą, skoro insulinę można dostarczać do organizmu z zewnątrz?
Cukrzycę się ma. Z cukrzycą można normalnie żyć i funkcjonować przestrzegając kilku podstawowych zasad. Przede wszystkim trzeba regularnie mierzyć poziom cukru we krwi oraz dostosowywać dawki insuliny podawanej z zewnątrz do spożywanych posiłków. Bezpośrednio przed wysiłkiem fizycznym należy przygotować sie pod kątem doboru odpowiedniej dawki insuliny lub spożytego posiłku.
Będąc diabetykiem trzeba też pamiętać, żeby mieć zawsze przy sobie coś słodkiego do picia lub jedzenia. Musi to być coś, co w przypadku nagłego obniżenia poziomu cukru poniżej normy (niedocukrzenia) spowoduje szybkie jego podwyższenie zanim dojdzie do utraty przytomności.
Bardzo ważnym elementem życia z cukrzycą jest stała edukacja w prawidłowym odżywianiu i postępowaniu przy intensywnej insulinoterapii.
Czy chorzy na cukrzycę typu 1 muszą stosować specjalną dietę?
Nie ma diety dla osób z cukrzycą typu 1!
Jest racjonalne odżywianie! Każdy człowiek, zdrowy czy chory, powinien się tak odżywiać.
Czy z cukrzycą można robić wszystko?
Osoby z cukrzycą mogą, oczywiście w granicach rozsądku, robić wszystko, tak jak i osoby bez cukrzycy. Mogą realizować swoje plany życiowe, normalnie uczyć się, kończyć studia na różnych kierunkach, pracować, spełniać marzenia.
Jest dużo osób z cukrzycą typu 1, które możemy na co dzień podziwiać za medale olimpijskie, osiągnięcia sportowe i naukowe, wspaniałe role filmowe itd.
Cukrzyca nie jest ograniczeniem do realizowania się w życiu, nie jest hamulcem i przeszkodą w podejmowaniu różnych wyzwań w wielu dziedzinach życia.
W życiu z cukrzycą ważne jest nastawienie osoby mającej cukrzycę do tego jak chce z nią żyć.
Jeśli diabetyk chce traktować cukrzycę jak chorobę, to w tym przypadku cukrzyca może być chorobą, a co za tym idzie będzie powodować rezygnację ze spełniania się w różnych aspektach życia.
Życie z cukrzycą jest trudne, ale nie beznadziejne. Cukrzyca uczy odpowiedzialności, pomaga być konsekwentnym w osiąganiu celów, często też motywuje do działania.
Cukrzyca nie może odbierać radości życia. Powinno się ją odbierać jako coś co jest z nami.
Cukrzycę się po prostu ma :)