Choroby kłębuszków nerkowych – co warto wiedzieć
Choroby kłębuszków nerkowych (inaczej zwane GLOMERULOPATIAMI od łacińskiego słowa glomerulus – kłębuszek) stanowią grupę schorzeń dotyczących kłębuszków nerkowych czyli podstawowych elementów strukturalnych nerek.
Przyczyna zmian chorobowych jest różnorodna, często niejasna. Dominuje proces immunologiczny. Uszkodzenie może obejmować wszystkie kłębuszki lub występować ogniskowo.
Możemy podzielić je na:
PIERWOTNE ZAPALENIA KŁEBUSZKÓW NERKOWYCH – w których czynnik rozpoczynający proces destrukcyjny jest najczęściej niejasny. Należą tu ostre poinfekcyjne zapalenie kłębuszków nerkowych, choroba o typie zmian minimalnych, błoniasto-rozplemowe kłębuszkowe zapalenie nerek, ogniskowe i segmentalne stwardnienie kłębuszków nerkowych, nefropatia błoniasta, nefropatia IgA, gwałtownie postępujące kłębuszkowe zapalenie nerek.
WTÓRNE ZAPALENIA KŁEBUSZKÓW NERKOWYCH stanowią grupę chorób kłębuszków w przebiegu chorób ogólnoustrojowych. Należą do nich toczeń rumieniowaty układowy, cukrzyca, amyloidoza, guzkowe zapalenie tętnic, reumatoidalne zapalenie stawów i inne.
Do objawów występujących w przebiegu zapalenia kłębuszków nerkowych należą:
- KRWINKOMOCZ
- KRWIOMOCZ
- BIAŁKOMOCZ
- NADCISNIENIE TĘTNICZE
- OBRZĘKI
- Zmniejszenie ilości oddawanego MOCZU
- Wzrost wartości KREATYNINY we krwi.
Powyższym objawom może towarzyszyć osłabienie, objawy schorzeń ogólnoustrojowych (w przypadku wtórnych postaci)
PRZEBIEG chorób kłębuszków nerkowych jest różnorodny. Symptomy mogą pojawić się nagle i w szybkim tempie prowadzić do rozwoju schyłkowej niewydolności nerek i konieczności dializoterapii. Obserwujemy także przebieg powolny z postępującą latami stopniową utratą funkcji nerek.
Wiodącym objawem choroby może być krwiomocz lub izolowany białkomocz. Może wystąpić również konstelacja objawów takich jak obrzęki, nadciśnienie, zmniejszenie ilości oddawanego moczu, krwinkomocz (ZESÓŁ NEFRYTYCZNY) lub białkomocz z towarzyszącymi zaburzeniami gospodarki lipidowej, niskim poziomem białka (albuminy) we krwi i obecnością obrzęków o różnej lokalizacji (ZEPÓŁ NERCZYCOWY).
Właściwe ROZPOZNIE tych chorób pozwala na szybkie wdrożenie terapii i zapobiega rozwojowi nieodwracalnych zmian w kłębuszkach nerkowych. Wczesna diagnostyka obrazowa (USG) i laboratoryjna (badanie krwi i moczu) wraz z badaniem pacjenta w dużym stopniu pozwalają na wstępną diagnozę. Ostateczne rozpoznanie potwierdza zwykle BIOPSJA NERKI – badanie histopatologiczne fragmentu tkanki nerkowej
LECZENIE stanowi złożony proces obejmujący:
- Farmakoterapię – jednym z podstawowych leków są glikokortykosterydy.
- Postepowanie niefarmakologiczne polega na stosowaniu odpowiedniej diety (niskobiałkowej z ograniczeniem soli kuchennej), kontroli ciśnienia tętniczego i poziomu cholesterolu.
Dr Monika Pawlak -Specjalista chorób wewnętrznych, nefrolog, transplantolog kliniczny -Medispace.