Biopsja Wola USG tarczycy

Tarczyca – jakie są wskazania do wykonania USG, na czym polega biopsja cienkoigłowa?

Tarczyca jest gruczołem zlokalizowanym na szyi, swoim kształtem przypominającym motyla. Produkuje hormony niezbędne do prawidłowego funkcjonowania organizmu. W obrębie tarczycy często dochodzi do powstawania zmian guzowatych, może to dotyczyć nawet połowy populacji. Na szczęście większość z nich to zmiany łagodne; zaledwie 1-2 % guzów tarczycy to zmiany o charakterze nowotworu złośliwego wymagające leczenia operacyjnego. W ostatnich dwóch dekadach obserwowany jest wyraźny wzrost zapadalności na raka tarczycy. Obecnie rejestruje się około 2,5 tysiąca nowych zachorowań rocznie, z czego większość stanowią kobiety.

USG tarczycy

Pierwszym krokiem w diagnostyce guzów tarczycy jest badanie USG. Badanie to jest łatwo dostępne, czułe, krótkie i, co ważne dla pacjenta, niebolesne. Pozwala na wykrywanie zmian kilkumilimetrowych. Niestety nie jest w stanie odpowiedzieć na pytanie, czy dane zmiany ogniskowe w tarczycy mają charakter nowotworów złośliwych czy łagodnych. Natomiast w badaniu USG możemy rozpoznać cechy poszczególnych guzków, które każą nam pogłębić diagnostykę o biopsję cienkoigłową pod kontrolą USG (BACC).

Wskazaniami do USG tarczycy są: wyczuwalny guzek tarczycy lub powiększenie tarczycy (wole) albo guzek tarczycy uwidoczniony w innych badaniach obrazowych (w szczególności wystąpienie guzka przed 20 lub po 60 roku życia), powiększenie węzłów chłonnych szyi bez związku z infekcją, rodzinny wywiad dotyczący raka tarczycy, ekspozycja szyi na promieniowanie jonizujące w wywiadzie. Należy pamiętać, że badanie USG tarczycy nie jest badaniem przesiewowym, co oznacza, że nie wykonuje się go wszystkim.

Kolejnym etapem diagnostyki guzków tarczycy jest biopsja cienkoigłowa pod kontrolą USG. Badanie to polega na celowanym nakłuciu podejrzanej zmiany ogniskowej celem pobrania materiału do oceny cytologicznej. Jest to bezpieczna metoda, obarczona małym ryzykiem powikłań, i prawie bezbolesne (jak zastrzyk małą igłą). Z pobranego materiału wykonuje się rozmaz na szkiełku. Po specjalnym przygotowaniu preparatu i obejrzeniu go pod mikroskopem możemy z dużym prawdopodobieństwem określić charakter zmiany. Biopsja pozwala nam zakwalifikować pacjenta do ewentualnego leczenia operacyjnego. Należy zwrócić uwagę na fakt, że obecnie nie dysponujemy metodą diagnostyczną, która w 100% odpowie nam na pytanie, czy mamy do czynienia z nowotworem łagodnym czy złośliwym.

autor: lek. Piotr Góralski

Zobacz Wszystkie

Oceń post

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *