usg układu moczowego

Przewlekła choroba nerek

Cukrzycowa choroba nerek (dawniej nefropatia cukrzycowa) to uszkodzenie nerek, które rozwija się w wyniku zwiększonego stężenia glukozy we krwi u chorych na cukrzycę. Dotyczy średnio co trzeciej osoby z cukrzycą typu 1 i co drugiej osoby z cukrzycą typu 2. Rozwija się zwykle po kilku latach trwania cukrzycy.  Jeśli choroba nie zostanie odpowiednio wcześnie rozpoznana i leczona, niewydolność nerek może osiągnąć stadium schyłkowe. Konieczna jest wówczas dializoterapia lub przeszczepienie zdrowej nerki.

Pierwszym objawem uszkodzenia nerek jest obecność niewielkiej ilość albuminy w moczu. Potem pojawia się białkomocz, rośnie kreatynina we krwi i zmniejsza się wartość parametru eGFR (wielkość filtracji kłębuszkowej). Cukrzycowa choroba nerek często współistnieje z innymi powikłaniami cukrzycy, takimi jak retinopatia cukrzycowa, nadciśnienie tętnicze, uszkodzenie nerwów, choroba wieńcowa serca i choroba naczyniowa ośrodkowego układu nerwowego.

Lekarz rozpoznaje cukrzycową chorobę nerek u pacjenta z cukrzycą na podstawie badania moczu pod kątem obecności albuminy. Na badanie należy się zgłosić zaraz po rozpoznaniu cukrzycy typu 2 oraz najpóźniej po 5 latach trwania cukrzycy typu 1. Stężenie albumin powinno się oznaczać w pierwszej rannej próbce moczu. Jeżeli wynik jest dodatni to należy w okresie następnych 3—6 miesięcy wykonać jeszcze dwa badania. Cukrzycową chorobę nerek rozpoznaje się, gdy wyniki co najmniej dwóch z trzech wykonanych badań moczu są nieprawidłowe. Jej wystąpienie pogarsza rokowanie u pacjenta z cukrzycą i zwiększa ryzyko zgonu z powodu powikłań naczyniowych.

Postęp uszkodzenia nerek jest szybszy u osób

  • ze złą kontrolą cukru we krwi
  • z nadciśnieniem tętniczym,
  • z otyłością
  • z zaburzeniami lipidowymi
  • palących papierosy
  • uprawiających mało ćwiczeń,
  • spożywających dużo białka i soli.

Kluczowe znaczenie dla zahamowania lub zwolnienia postępu choroby nerek oraz innych powikłań cukrzycy są:

–     utrzymywanie prawidłowych wartości cukru we krwi,

  • prawidłowe wartości ciśnienia tętniczego w ciągu doby
  • odpowiednia aktywność fizyczna,
  • przestrzeganie właściwej diety
  • nadzór specjalistyczny ze strony diabetologa i nefrologa.
Oceń post

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *