Badania diagnostyczne w chorobach nerek
Kreatynina – stężenie kreatyniny bada się we najczęściej we krwi, rzadziej w moczu. Jest to substancja, która powstaje w wyniku przemiany materii, głównie mięśni szkieletowych i wydalana jest przez nerki do moczu. We krwi jej stężenie jest stabilne i przy prawidłowej pracy nerek mieści się w przedziale 53–115 µmol/l (0,6–1,3 mg/dl). Wzrasta w niewydolności nerek.
Mocznik – jest końcowym produktem rozkładu białek i wytwarzany jest głównie w wątrobie. Wysoki poziom mocznika może wskazywać na niewydolność nerek, dietę wysokobiałkową lub na zbyt duży rozpad białek. Prawidłowe stężenie mocznika we krwi wynosi 15 – 39mg/dl.
GFR – jest to skrót pochodzący od pierwszych liter terminu glomerular filtration rate, czyli wskaźnika filtracji kłębuszkowej. Jest to parametr obliczany przez lekarza ze specjalnych wzorów, który służy do oceny czynności nerek. Im wyższa wartość kreatyniny tym niższa wartość GFR. Prawidłowa wartość GFR wynosi powyżej 90 ml/min/1,73 m2. Wartości w zakresie 60–89 ml/min/1,73 m2 powinny zostać ocenione przez lekarza, gdyż mogą wskazywać na upośledzenie czynności nerek. GRF <60 ml/min/1,73 m2 oznacza niewydolność nerek.
O czynności nerek pośrednio mogą świadczyć takie parametry we krwi jak poziom sodu, potasu, wapnia, fosforu, parathormonu, albumin, wapnia, hemoglobiny, zasób zasad.
Badanie ogólne moczu – jest ważnym uzupełnieniem badań krwi u osób z chorobami nerek, pęcherza moczowego oraz wieloma innymi schorzeniami. Mocz do badania powinien być pobrany rano, po dokładnym umyciu okolicy cewki moczowej. Pierwsza porcja strumienia moczu powinna być oddana do toalety. Do jałowego pojemnika należy pobrać środkową porcję strumienia moczu. Analiza zebranego moczu powinna zostać wykonana w ciągu 4 h. Kobiety nie powinny wykonywać badania ogólnego moczu w okresie 3 dni przed i 3 dni po miesiączce.
USG jest podstawowym badaniem obrazowym nerek i układu moczowego. W przypadku niektórych chorób jest niezbędne do postawienia właściwego rozpoznania, pozwala ocenić rozległość uszkodzenia nerek lub postęp terapii. Należy przechowywać wyniki poprzednich badań usg i zabierać je na kolejne badanie, w celu porównania obrazów i opisów. Na badanie należy zgłosić się na czczo, należy zapytać lekarza, czy konieczne jest wypicie płynu w celu wypełnienia pęcherza moczowego lub wcześniejsze przyjęcie espumisanu.