Jest to dział medycyny zajmujący się przeszczepianiem komórek, tkanek i narządów. Zwyczajowo wyróżnia się transplantologię eksperymentalną, zajmującą się głównie mechanizmami odpowiedzialnymi za przyjęcie przeszczepu, oraz transplantologię kliniczną, zajmującą się całością problemów związanych z przeszczepami u ludzi. Transplantologia obejmuje pobieranie komórek, tkanek i narządów, ich zabezpieczenie i rozdział pomiędzy ośrodkiem transplantacyjnymi, przygotowanie biorcy do zabiegui jego późniejsze leczenie, techniki operacyjne oraz zagadnienia prawne, etyczne, społeczne i ekonomiczne związane z przeszczepami.

Wyróżniamy następujące rodzaje przeszczepów:

  • autogeniczny – polega na przeniesieniu własnej tkanki lub narządu z jednego miejsca na drugie, np. przeszczep skóry
  • izogeniczny – polega na przeniesieniu tkanki lub narządu między osobnikami identycznymi genetycznie np. bliźniętami jednojajowymi
  • allogeniczny  – polega na przeniesieniu tkanki lub narządu między osobnikami tego samego gatunku, o podobnym, ale nie jednakowym genotypie, np. człowiek → człowiek
  • ksenogeniczny – polega na przeniesieniu tkanki lub narządu między osobnikami różnego gatunku np. świnia → człowiek

Przeszczepianie narządów to nowoczesna, stosunkowo droga technologia. Tkanek, komórek ani narządów nie można wyhodować ani kupić. Muszą one pochodzić z organizmu innej osoby – dawcy żywego lub zmarłego. Powodzenie przeszczepienia narządów zależy od szeregu czynników, pierwszym z nich jest odpowiedni dobór dawcy i biorcy, drugim zabezpieczenie narządu przed niedokrwieniem. Trzecim elementem jest właściwy dobór leczenia, ponieważ narząd to tkanka obca, którą nasz ustrój usiłuje zwalczyć, dlatego też muszą być zastosowane leki, które hamują reakcję odpornościową organizmu. Niezwykle ważne jest też prowadzenie pooperacyjne, a następnie opieka długoterminowa.